donderdag 31 mei 2012

Mountainbiken

Vandaag ben ik gaan mountainbiken in een bos in de buurt. Jaaaa, nu is het voor mij in de buurt, in tegenstelling tot Gouda ;-)

Een erg mooie route, met veel afwisseling qua omgeving. Soms ook wat saaie wegen, maar nooit lang. Heb me uitstekend vermaakt. Wat heerlijk om hier te wonen... Hieronder wat foto's voor het idee.

Klik hier als je wilt zien welke route ik gereden heb!








dinsdag 29 mei 2012

Weer een huis update

Op het moment ligt het qua klussen al even stil hier. Met name het stukgaan van Brian's auto heeft daarmee te maken, hierdoor kunnen we geen klusspullen halen met de dichte aanhanger. Hopelijk is zijn auto deze week klaar en kunnen we weer verder.

Dit is er de laatste tijd gebeurd, niet door onszelf maar door derden gedaan ;-)

Dubbel glas en meteen de horizontale balken eruit.


De schuur staat!


En alle spullen erin. In de toekomst wordt dit nog een stuk efficienter, nu moesten we vooral snel de garage in Stoutenburg leegmaken ;-)


Een 3d tekening van onze keuken! De verwachting is dat die half juli geplaatst wordt. Daar moet nog wel e.e.a. aan voorbereidingen voor gedaan worden, extra groepen aanmaken, leidingen en afvoer verplaatsen, stucadoor laten komen, vloer leggen, genoeg te doen!

maandag 28 mei 2012

Artikel Moto73


In het laatste nummer van Moto73 staat een artikel over de ZomerAvond Competitie (ZAC), waar ik in mee rijd. En wie staat daar op de foto op de 1e startrij? :-D Yep, moi, op Brian's motor (startnummer 44), het is een foto van vorig jaar.

Klik hier om het hele artikel te lezen.

woensdag 23 mei 2012

Twee race logjes

De afgelopen week heb ik maar liefst 6 dagen achter elkaar op het circuit doorgebracht, Assen, Zandvoort en weer Assen.

Voor mijn verslag van de ZAC regen race op 15 mei: klik hier!

Voor mijn verslag van 3 dagen Assen en het 'Meet the Go Girls' event, klik hier!

Nog even geduld...

Er zijn wat blogjes in de maak, maar ben de afgelopen week erg druk geweest, bijna alleen maar op het circuit! Wel leuke dingen dus, maar daardoor geen tijd om te bloggen. Deze week heb ik meer tijd, dus ik ga er weer voor zitten!

maandag 14 mei 2012

Ducati Club Race

Ook dit jaar was ik bij de Ducati Club Race aanwezig. Helaas niet om te rijden met m'n Triumph, maar (weer) als plu dame.

De organisatie had namelijk de klasse waarin ik mee had kunnen doen met mijn motor geschrapt. Vervolgens hebben ze een alternatieve klasse gestart, maar in eerste instantie mochten alleen vaste rijders (mensen die al eerder mee hadden gereden) zich inschrijven. Een week geleden kwamen ze met het bericht dat ook nieuwe deelnemers zich in mochten schrijven, ze hadden een paar plaatsen over. Beetje jammer, want nu had ik al andere afspraken staan!

Toch heb ik me wel vermaakt, 's ochtends op de grid, met plu, en 's middags op de paddock vloog de tijd helemaal voorbij met alle bekenden die ik daar tegen kwam. Sommigen herkenden me niet meteen in deze outfit hahaha!

Vanavond vertrekken we weer naar Assen voor de 2e race van dit jaar. De voorspellingen zijn niet best: 90% kans op regen! Gelukkig ziet het weer er voor komend weekend nog wel goed uit...

zondag 13 mei 2012

Osaka

M'n laatste vlucht voor m'n zomervakantie!

Bij het aanmelden was er al een leuke verrassing, de co-piloot bleek een bekende van me te zijn, uit het race wereldje. De captain en de co-co waren ook motorrijders, dus dat beloofde wat :-)
De heenvlucht zat helemaal vol, maar met allemaal Japanners is het dan nog steeds goed te doen. In Osaka trok ik m'n eigen plan omdat we daar maar 24 uur hadden. Beetje rondlopen en proberen wakker te blijven. Dan boven m'n laptop in bed bijna in slaap vallen terwijl ik afleveringen van 'Forbrydelsen' aan het kijken was :-S

Eindelijk gaan slapen, ontbijten, en weer naar huis! We hadden veel open plaatsen, maar ondanks dat vond ik de vlucht On Japans druk! Wel met leuke mensen.

Ik probeer elke vlucht naar Japan één woord of één zin Japans erbij te leren. Een passagier leerde me 'Eet smakelijk', oftewel "Omeshi agari kudasai" Best een mond vol, maar het werd erg gewaardeerd, verbaasde blikken alom omdat ik er natuurlijk niet erg Japans uit zie.

Ook heb ik veel tijd in de cockpit gezeten en over motoren geouwehoerd ;-) Erg relaxed om het een keer normaal over racen te hebben met iemand die het snapt i.p.v. uit te leggen wat het is.

Het was een erg fijne, goed samenwerkende bemanning, we kregen zelfs 2 complimentenbrieven van Japanse passagiers, best bijzonder!

En dan... vakantie! 3 weken lang geen vluchten, heerlijk! M'n vakantie zit alweer aardig vol, met voornamelijk motor gerelateerde dingen ;-)

Zo zou ik de co-piloot van het weekend weer gaan tegenkomen bij de Ducati Club Race...

donderdag 10 mei 2012

IDM Oschersleben

Vorig jaar had ik bij de Ladies Trophy 2 VIP kaarten voor een IDM weekend gewonnen. In overleg met BMW is dat het afgelopen weekend geworden, in Oschersleben.

De avond ervoor zijn we naar ons hotel gereden, zodat we op tijd bij het circuit zouden zijn. Daar lagen al 2 entree kaarten voor ons klaar :-) We maakten kennis bij de stand van BMW. We kregen een VIP bandje, wat inhield dat we gebruik mochten maken van de hospitality unit en de catering :-D

Het was heel koud en nat op zaterdag, dus het was heel fijn om daar tussen het kijken naar trainingen door daar op te kunnen warmen. Zit je daar tussen namen als Arie Vos en Werner Daemen! De catering was erg goed verzorgd, de hele dag door. Complimenten!

Ook hebben we tijdens dit weekend de tent van Nadieh (Schoots) een paar keer bezocht om te vragen hoe het ging, en we hebben natuurlijk haar zoveel mogelijk aangemoedigd vanaf de zijlijn! Ze rijdt daar maar wel mooi mee in de R6 Cup!


Vlak voor de lunch mochten we een rondje mee met de Medical Car, een BMW M3. Erg leuk, zeker voor mij omdat ik hier zelf nog nooit gereden heb. Brian heeft hier jaren geleden twee keer gereden en die wist nog behoorlijk goed hoe de baan liep!

's Middags kregen we een rondleiding door de pitbox, gaaf om te zien wat ze daar allemaal ter beschikking hebben. Voor ons werd er niet heel veel nieuws verteld, de meeste andere bezoekers reden zelf niet, dus voor hen was het zeker interessant.

De zondag is de dag van de wedstrijden, dus een stuk drukker qua publiek. Het weer was gelukkig iets beter dan gister, minder koud en een droge baan.

Bij de BMW stand werd me gevraagd of ik misschien interesse had in een ritje achterop de two-seater, ze hadden nog 1 plekje over die was vrijgekomen. Wat???
"Ja, tuurlijk, maar ik heb m'n pak niet meegenomen." Zonder pak ga ik de baan niet op...
"Geen probleem, we hebben wel textielen pakken, maar slechts 1 leren BMW overall."
"Welke maat?"
"Ja, ehh... erg klein, maat 50"
Laat dat nou precies het maat pak zijn waarin ik les geef bij de Race Academy :D

Ik zou achterop gaan bij Jürgen Fuchs. Geen idee wie dat was, maar hij was de snelste Fahrer van de twee die ze vandaag hadden zeiden ze. Ik was benieuwd, maar had geen hoge verwachtingen, ze zullen toch veel marge bouwen en niet echt hard rondgaan. Dacht ik...

We waren nog geen 100 meter de baan op en ik wist al hoe erg ik me hierin vergist had. Tering wat ging 'ie hard! Ik had hem voor vertrek wel verteld dat ik zelf ook reed, natuurlijk lang zo hard niet als hij, maar ik weet wel hoe het spelletje werkt. Dat bleek wel, want het tweede rondje ging 'ie nog harder! Echt een ontzettend gave ervaring. De enige keer dat ik de kilometerteller zag, was tijdens een wheelie. Hij gaf 180 aan en we waren nog aan het versnellen :-O Deze foto links is genomen 3 bochten nadat we begonnen, en net een andere two-seater hadden ingehaald.

https://vimeo.com/41920865

Ik begon het te voelen in m'n armen, mezelf opvangen met remmen, daarna vasthouden met accelereren, bijna elk recht stuk wheeliën, dit was voor mij zwaarder dan wanneer ik zelf gereden zou hebben, ook door het tempo natuurlijk, en hoe (beroerd) je zit op die duo zit. Na het 3e rondje was ik echt blij dat we de pitstraat inreden, m'n armen hadden het niet nog een ronde volgehouden.

Hij vroeg of ik misschien nog een sessie wilde doen, maar toen kwam BMW ertussen, daar was geen tijd meer voor. Het had me heel leuk geleken, maar m'n armen... :-S

In de hospitality unit hebben we hem nog even gesproken, vertelt 'ie doodleuk dat we een volgende sessie nog wel 10 seconden sneller hadden kunnen rijden, hij had nu nog rustig aan gedaan. :-O  De motor stond nu nog in regensetting voor een vorig evenement, veel te zacht voor droge omstandigheden dus. 10 seconden sneller, dan hadden we leuk mee kunnen rijden in sommige IDM klassen, met z'n tweeën :-O Hij is ex-WK coureur en nu testrijder voor BMW, dus hij kent dat ding door en door... "Schneller kann es immer!"

De rest van de middag heb ik met een enorme grijns rondgelopen en Brian wel 100x verteld en verveeld met hoe gaaf het was. Zo hard, zo plat door de bocht, jeetje wat laten we nog een hoop liggen. Dat wordt je sowieso wel duidelijk bij het IDM, wij zijn echt nergens vergeleken bij hun, maar goed, wij zijn dan ook maar amateurs he ;-)

's Middags hebben we nog de 2e race van de Superbikes gezien, die echt heel spannend was, met name Smrz (broer van) zorgde met z'n inhaalacties voor spannende momenten.

En toen zat het erop... weer naar huis. We hebben in ieder geval genoten dit weekend, BMW bedankt!!

woensdag 2 mei 2012

What people think I do...

New York

Het is altijd een feest om New York in je rooster te zien verschijnen. Dat het wel inhoudt dat je Koninginnedag daar bent, neem ik graag voor lief ;-)

Bij de briefing kregen we ook te horen dat we Geert Wilders aan boord zouden hebben. Uiteraard met de nodige extra beveiligingsmaatregelen.

Toch wel gek om dan iemand aan boord te hebben die zoveel in het nieuws is geweest de laatste tijd...

De vlucht zat helemaal vol, met vooral veel Nederlanders die op vakantie gingen, voor ons iets bijzonders aangezien we gemiddeld genomen bijna geen Nederlanders aan boord hebben.

We kregen ook nog extra hulp van een passagier, een jongedame die nu middenin haar stewardessenopleiding bij het ROC zit ;-) Een beetje verlegen kwam ze in eerste instantie naar ons toe, voor ze het wist stond ze met mijn schort aan in de cabine mee te helpen. Ze heeft in ieder geval wat te vertellen als ze weer terug is op school! Ankie, heel veel succes met de rest van opleiding en wie weet tot aan boord over een paar jaar!

Na de vlucht was het nog een aardige rit naar Manhattan. De skyline blijft een mooi gezicht als je aan komt rijden :-)



Zoals altijd ging ik nog even de stad in, een rondje in de buurt van het hotel, winkel in, winkel uit. Op een gegeven moment had ik zo'n honger. Ik stond op instorten door de vermoeidheid. Ik moet eten, nu! En laat ik nou net een Pizzahut zien... niet heel culinair, ik weet het, maar ik kon niet meer.

Wil ik ergens gaan zitten met m'n pizza, zie ik op 2 plaatsen passagiers zitten! Nu maar hopen dat ze me niet herkennen... volgens mij is het wel goed gegaan, uniform uit en haar los en je ziet er heel anders uit ;-)

De volgende ochtend was ik al vroeg wakker. Lang leve de e-reader... Nadat mijn ontbijt een beetje gezakt was, heb ik m'n hardloopspullen tevoorschijn gehaald en ben ik met de metro naar Central Park gegaan, om daar een rondje te hardlopen.

Het leuke hiervan is, is dat je niet meer gezien wordt als toerist, maar als local. Niemand probeert je een huurfiets aan te smeren of iets dergelijks. Het was ook super lekker weer. Heb niet heel het park doorgelopen (te ver), maar ik denk dat ik iets van 5 km heb gelopen. Dus 'Hardlopen in Central Park' kan ik afvinken!

De laatste uurtjes voor calling heb ik ook weer in de buurt van het hotel doorgebracht. Ik kwam een winkel tegen waar ze handmade cupcakes verkochten, en ik kon het niet laten iets mee te nemen. Ze hadden zoveel keus! Ik kon echt niet kiezen. Gelukkig verkochten ze ook boxen met mini cupcakes met daarin hun 12 best verkopende smaken. :-) Ze zitten op 1385 Broadway, www.crumbs.com .

De terugvlucht zat ook helemaal vol, aanzienlijk minder Nederlanders dit keer. Wel een paar, waarvan de meesten heel vriendelijk. Op één stel na, vooral de vrouw was niet vrolijk te krijgen. Beleefd doen, vriendelijk doen, heel vriendelijk doen, humor, bijdehand doen, niets had effect, geen lachje of vriendelijk woord kon eraf. Gelukkig waren de overige passagiers wel blij met me!